โครงสร้างระบบโรงเรียน ต้องมีฝ่ายหรือกลุ่มงานอำนวย/งานบริหารทั่วไป เพื่อมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องเฉพาะด้าน เช่น งานธุรการระบบข้อมูล/งานการเงินบัญชี ครูจะได้รับผิดชอบงานการจัดการเรียนการสอนการบริหารชั้นเรียนบริหารรายวิชาและกิจกรรมนักเรียนได้อย่างเต็มมีประสิทธิภาพและปลอดจากความเสี่ยงในงานอำนวยการหรืองานบริหารทั่วไป
เราคงต้องพึงคิดว่าการปฏิรูปมิใช่การทาสีบ้านใหม่ที่จะสำเร็จเพียงชั่วข้ามคืน แต่เป็นการค่อยๆปรับปรุงเพื่อแก้ไขปัญหาและพัฒนาให้ดีขึ้น อาจจะใช้เวลา 10-20 ปี การปฏิรูปการศึกษาคือโจทย์สำคัญที่รัฐเสนอเป็นวาระแห่งชาติ
ปัญหาใหญ่ทางการศึกษาพื้นฐานไทย (ไปไหนไม่รอด) คือ กระทรวงเปลี่ยนผู้นำบ่อย การผลิตครูและพัฒนาครูคุณภาพต่ำ ความอ่อนแอด้านการมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่าย สถานศึกษาขาดความชัดเจนในการกระจายอำนาจ สร้างความอึดอัด กดดันต่อสถานศึกษา การทุจริตที่อยู่ในระดับต้นๆ
หลักสูตรต้านทุจริตต้องบรรจุไว้ในทุกชั้นเรียนทุกระดับและมีการสอนอย่างจริงจัง ปลูกฝังอย่างต่อเนื่องวัดประเมินผลเป็นระยะ
ถ้า สพฐ. ลดการสร้างโรงเรียนนั้น/โรงเรียนนี้ นำร่องลงเน้นพัฒนาคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กทุกด้าน จะเกิดความเสมอภาคทางการศึกษาอย่างแท้จริง เด็กก็จะไม่หนีเข้าเมืองไปโรงเรียนตามโครงการต่างๆของ สพฐ. โรงเรียนขนาดเล็กก็จะน้อยลงเพราะเด็กไม่หนีไปที่อื่น
การปฏิรูปการศึกษาควรก้าวข้ามความขัดแย้งทางการเมืองเพื่อประโยชน์สูงสุดของประเทศ ช่วยกันวิเคราะห์สถานการณ์โลก มิควรติดหล่ม จากนี้การศึกษามิใช่ใบปริญญาเท่านั้น อีกสิบปีข้างหน้าจะเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง : ความรู้เป็นฐาน ความสามารถเป็นหลัก
เรื่องเรียนฟรี 15 ปีนั้น เป็นเรื่องที่รัฐจัดให้บางรายการแต่รัฐใช้คำว่าเรียนฟรีมันจึงสับสนครับ สิ่งที่รัฐไม่ได้จัดให้กับโรงเรียนมัธยมฯ คือ ค่าจ้างครูชาวต่างชาติ ค่าจ้างครูสอนในสาขาวิชาที่ขาดแคลน ค่าจัดซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อให้เพียงพอต่อผู้เรียน ค่าเครื่องปรับอากาศสำหรับห้องเรียนคอมพิวเตอร์ ค่าสื่อเทคโนโลยี
โรงเรียนขนาดเล็ก ผอ. ต้องเฝ้าโรงเรียน มิเช่นนั้นนักเรียนจะหายหมด
การวางกฎเกณฑ์ กติกาการบริหารจัดการ ร.ร. ควรทำในช่วงนี้ให้ชัดเจน ก่อนการเมืองจะเข้ามาบริหารราชการของไทยครับ มิเช่นนั้นการเมืองจะนำหน้าการศึกษาไทยเช่นเดิม
ช่วงก่อนปี 43 ที่เขตพื้นที่มัธยมยังไม่ได้ตั้งมีโครงการ ร.ร. คู่พัฒนาเอา ร.ร.ยอดนิยมคู่กับ ร.ร.มัธยมใกล้เคียงซึ่งเป็น ร.ร.ขนาดใหญ่และใหญ่พิเศษด้วยกันเพื่อให้การบริหารจัดการบางเรื่องร่วมกันโดยเฉพาะด้านวิชาการ
ความเจริญอยู่ที่ไหน. คนก็หลั่งไหลไปอยู่ที่นั่น อยากให้คนไหลไปก็ต้องกระจายความเจริญไปยังที่นั่น โรงเรียนดังไม่ต้องจัดสรรงบประมาณไปให้เขาหรอกแต่ออกระเบียบกฎหมายให้เขายืนได้ด้วยตนเอง
แนวคิดโรงเรียนยอดนิยมในเมือง งดรับ ม.1 จัดการศึกษาเฉพาะ ม.ปลาย น่าจะแก้ปัญหาเด็ก ม.ต้น จากต่างอำเภอไหลเข้าเมือง ต้องเดินทางไกลไปอยู่หอ กลายเป็นกลุ่มเสี่ยงได้
เสนอว่าควรปรับหลักสูตรใหม่ให้เรียนครึ่งวัน ปฏิบัติครึ่งวันโดยลงภาคสนามจริง
มีผู้ให้ความเห็นว่าการพัฒนาครูเป็นเรื่องสำคัญ ผมกลับเห็นว่าการเรียนครูในมหาวิทยาลัยมา ๔-๕ ปี เป็นการพัฒนาอย่างเพียงพอแล้ว
ครูคืนถิ่นที่ทางอุดมศึกษาคิดมา ได้คนเก่งๆทั้งนั้นต่อไปอนาคตคงจะดีขึ้น ควรคัดตำแหน่งอื่นๆด้วย อย่าให้การเมืองคัด
การพัฒนาครูเป็นเรื่องสำคัญ โครงสร้าง นโยบาย ผู้บริหารเป็นอย่างไร ครูไม่เข้าใจ ก็เกิดความสำเร็จยาก
ปัญหาเด็กติดศูนย์เคยแก้ปัญหาโดยตั้งสมมติฐานว่าเด็กจำสิ่งที่ครูสอนไม่ได้ เลยทำข้อสอบไม่ผ่าน เลยเปลี่ยนการวัดผลจากการทำข้อสอบเป็นให้ทำงาน ส่งชิ้นงานแทน ผลที่ได้กลับมาคือเด็กกลับไม่ส่งงาน จากเด็กติด 0 กลายเป็นเด็กติด ร
อย่ายึดมั่นถือมั่น คิดทำที่เป็นประโยชน์กับเยาวชนและประเทศชาติ แล้วปฏิรูปโครงสร้างจะสำเร็จครับ การศึกษาแบบตามอัธยาศัยจะเป็นดาวรุ่งในอนาคต
ถ้าจะมีการปฏิรูปโครงสร้างหรือส่วนอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับบุคลากรในห้วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อไม่ควรเพิ่มหน่วยงานหรือเคลื่อนย้ายบุคลากร เพราะจะมีผลกระทบหากมีการปฏิรูปเคลื่อนย้ายกันในภายหลัง